abrogatio

Alöndö na Wiktionary

Yângâ tî Latêen[Sepe]

Pandôo [Sepe]

abrogatio \sêndagô ?\ linô gâlï

  1. hänängö
    • „Scis enim Clodium sanxisse ut vix aut omnino non posset nec per senatum nec per populum infirmari sua lex. sed vides numquam esse observatas sanctiones earum legum quae abrogarentur. nam si id esset, nulla fere abrogari posset; neque enim ulla est quae non ipsa se saepiat difficultate abrogationis.“ (Cic. Att. 3, 22, 2)Modèle:Lit-Cicero: Epistulae ad Atticum, Seite 119.
    • „Urbi autem nostrae secundi Punici belli finis et Philippus Macedoniae rex devictus licentioris vitae fiduciam dedit. quo tempore matronae Brutorum domum ausae sunt obsidere, qui abrogationi legis Oppiae intercedere parati erant, quam feminae tolli cupiebant, quia iis nec veste varii coloris uti, nec auri plus semunciam habere, nec iuncto vehiculo propius urbem mille passus nisi sacrificii gratia vehi permittebat.“ (Val. Max. 9, 1, 3)Modèle:Lit-Valerius Maximus: Facta et dicta memorabilia, Seite 568–569.