dall

Yângâ tî Breton

Pasûndâ

dall \ˈdalː\

1. tî waziba
   • En ur dremen, e welas Jezuz un den dall abaoe e c’hanedigezh. — (Ar pevar Aviel , traduit sous la direction de Maodez Glanndour, Al Liamm, 1982, lêmbëtï 238)
   • Da Wener ar Groaz hepken e vo distro, hanter zall a-forzh da sellout en e ardivinkoù e luc’h trellus an aberioù. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed , 1985, lêmbëtï 138)

Pandôo

dall \ˈdalː\ linô kôlï

1. waziba
   • Un dall kozh, divlev e benn
     A astenne e grogenn […]. — (Ivonig Pikard, Er Fouilhez gwechall , Hor Yezh, 1992, lêmbëtï 75)
   • Kas a rin an dalled dre hentoù n’anavezent ket […]. — (Ar Bibl - 3 Ar Brofeded vras hag an Daouzek , gbïänngö tî Per ar Gall na Job Lec’hvien, An Tour Tan, 1983, lêmbëtï 45)