duo
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Yângâ tî Latêen[Sepe]
Pasûndâ wüngö [Sepe]
duo \sêndagô ?\
- ûse
- duo consules.
- circiter duūm (= duōrum) milium intervallo — (Sall. J. 106, 5)
- duūm (= duorum) mensum spatium consulibus datum est — (Live, 3, 25)
- duae partes exercitus
- duo talenta argenti — (Plaute, As. 1, 3, 41)
- nocuit sua culpa duobus — (Ovide, M. 15, 115)
- navesque triremes duas, quas Brundisii faciendas curaverat, ad fauces portus prodire jussit — (Caesar, BC.)