hortus

Alöndö na Wiktionary

Yângâ tî Latêen[Sepe]

Pandôo [Sepe]

hortus \ˈhor.tus\

  1. (Da) zaradäa
    • mulier olitori numquam subplicat, si qua est mala ; domi habet hortum et condimenta ad omneis mores maleficos. — (PlauteMiles golriosus dans Théâtre Complet des Latins , traducteur J. B. Levée, Alain Chasseriau, tome VI, 1820)