implano

Alöndö na Wiktionary

Yângâ tî Latêen[Sepe]

Palî [Sepe]

implano \imˈplaː.noː\

  1. hânda
    • multos enim inplanavit suspicio illorum et in vanitate detinuit sensus illorum. — (Ecclesiasticus, 3:26 )
    • non dicas ille me inplanavit non enim necessarii sunt illi homines impii. — (Ecclesiasticus , 15:12)