malliberejo

Yângâ tî Esperanto

Pandôo

malliberejo \mal.li.be.ˈre.jo\

1. dakânga
   • Oni forprenis de mi la spadon, oni ĵetis min en malliberejon, mi preskaŭ freneziĝis. — (Louis-Lazare Zamenhof, La rabistoj , 1908)
   • La hebreo rakontis al ŝi, ke Arturon arestis la polico, ke li estis du aŭ tri semajnojn en la malliberejo, el kiu li lerte forkuris kaj malaperis, oni ne scias kien. — (Fundamenta Krestomatio de la Lingvo Esperanto , diversaj aŭtoroj, 1904)
2. surûlu
   • La unua demandado estis finita. Oni rekondukis la kulpigaton al lia malliberejo. — (Henri Vallienne, Ĉu li? , 1908)