pomarbo
Yângâ tî Esperanto
[Sepe]Pandôo
[Sepe]pomarbo \po.ˈmar.bo\
- këpôme
- La junulo sin etendis sur benko sub sovaĝa pomarbo. — (Kabe, Fratoj Grimm – Elektitaj Fabeloj , 1906)
- Tie staris blankaj stelformaj lilioj kun sangruĝaj stamenoj, ĉielbluaj tulipoj, kiuj briletis en la vento, kaj pomarboj, kies pomoj tute similis grandajn brilantajn sapajn vezikojn. — (Louis-Lazare Zamenhof, Fabeloj de Andersen 2 , 1916)