tredan

Yângâ tî Breton

Pandôo

tredan \ˈtreː.dãn\ linô kôlï

1. (Dädä, Sêndâterê) ngunü, ngunuwâ
   1. dädä, kuräan
   • War e lercʼh e cʼhoulenn Piarais broadelañ ar cʼhendercʼherezh-energiezh er vro (tredan, h.a.), an dezougerezh, an douar e unan […]. — (Youenn Olier, « Notennoù diwar lennadurioù » na Al Liamm , Meurzh-Ebrel 1965, niv. 97, lêmbëtï 148)
   • er cʼhambroù-all e rankemp hañv-goañv leuskel dalcʼhmat an tredan war enaou. — (Jarl Priel, Amañ hag ahont , 1957, lêmbëtï 131)