disglavier

Alöndö na Wiktionary

Yângâ tî Breton[Sepe]

Pandôo [Sepe]

disglavier \diz.ˈɡla.vjɛr\ linô kôlï

  1. harara
    • Ho tisglavier ho poa prestet din decʼh ! Disoñjet em eus e rentañ deocʼh ! — (Roparz HemonNenn Jani , 1974)
    • [...] dao ! dao ! war an dud yaouank direizh, a-daolioù troadoù disglavieroù, ken e rankjont mont buan en oto-kirri en-dro, ha yao war-du Gwiglann adarre [...]. — (Yann Kerlann, « Gwiglann, bro chelgenn » na Al Liamm , niv. 35, Du–Kerzu 1952, lêmbëtï 44)