disglavier

Yângâ tî Breton

Pandôo

disglavier \diz.ˈɡla.vjɛr\ linô kôlï

1. harara
   • Ho tisglavier ho poa prestet din decʼh ! Disoñjet em eus e rentañ deocʼh ! — (Roparz Hemon, Nenn Jani , 1974, lêmbëtï 44)
   • [...] dao ! dao ! war an dud yaouank direizh, a-daolioù troadoù disglavieroù, ken e rankjont mont buan en oto-kirri en-dro, ha yao war-du Gwiglann adarre [...]. — (Yann Kerlann, « Gwiglann, bro chelgenn » na Al Liamm , Du–Kerzu 1952, niv. 35, lêmbëtï 44)