ti-gar

Alöndö na Wiktionary

Yângâ tî Breton[Sepe]

Pandôo [Sepe]

ti-gar \tiˈɡaːr\ linô kôlï

  1. (Lêgë tî wên) ndolütïngö
    • Bez’ ez omp un tamm ’vel beajourien chomet war ar c’hae en ti-gar : gwelet hon eus hor mignoned o vont kuit, hag emaomp aze hon-unan hep gellout lavaret petra int deuet da vezañ. — (Job an Irien, « Kala-Goañv » na Ya! , niv. 437, 25 Here 2013, lêmbëtï 9)